4 februari 2015

Vorige week donderdag moest ik weer naar Maastricht. Ik was erg zenuwachtig omdat ik bang was dat mijn leverwaarden slechter waren geworden. Eerst bloedprikken, daarna zijn we een broodje gaan eten buiten het ziekenhuis. De afspraak met de professor liep uiteindelijk 3 kwartier uit. Hij liet me alvast naar binnen en moest nog even iets tegen de secretaresse zeggen. Ik ging natuurlijk meteen mijn bloedwaarden bekijken en zag alleen maar waarden die nog verder gestegen waren. Toen hij uiteindelijk binnenkwam, viel dat eigenlijk wel mee. Een paar waarden waren slechter, een paar beter, ze zijn dus eigenlijk ongeveer stabiel gebleven. Ik heb hem gevraagd hoe hij wist dat het afstoting is. Dit wist hij inderdaad niet zeker, dit zou hij alleen weten als hij een biopt zou nemen. Dit wil hij nog niet doen, omdat dat ook weer een ingreep is met kans op bloedingen. Nu was alleen de vraag: is het afstoting of komt het door medicatie? Hij zei dat hij maar één ding tegelijk wil veranderen, anders weet je natuurlijk nooit wat de verandering doet. Dus óf de afstotingsmedicatie opbouwen, óf de Vfend (anti schimmel) afbouwen. Omdat ik de Vfend al een half jaar gebruik en deze medicatie niet echt goed is voor je organen, hebben we besloten dat ik deze ga afbouwen. Ik hoef wel pas over vier weken terug te komen! Dat is dan 27 februari, op dag 100 na de transplantatie! Mijn nieren doen het gelukkig nog helemaal goed en de rest van de bloedwaarden waren ook goed. Mijn hb was stabiel gebleven maar mijn reticulocyten (onrijpe rode bloedcellen) waren te hoog. Dit is dus in mijn geval positief: mijn lichaam is rode bloedcellen aan het aanmaken. Mijn leuco's (witte bloedcellen, voor de afweer) waren iets gestegen, maar zijn nog wel wat te laag. Mijn trombocyten (bloedplaatjes, voor de stolling) waren gestegen en zitten nu op een compleet normaal niveau! Toen we thuiskwamen had tante Ineke heerlijk voor ons gekookt en bleef ze ook eten, wat heel gezellig was! 

Ik ben nog steeds veel moe (het wordt een beetje eentonig), maar de professor zegt elke keer dat hij daar écht niks aan kan doen en daar het eerste jaar gewoon last van zal hebben. De hoge hartslag elke keer komt toch door mijn hb, hij is wel gestegen maar nog steeds te laag natuurlijk. 

Ik heb wel wat meer gedaan. Ik heb weer fijn bezoek gehad en maandag tafelfriet gegeten bij Floor met vrienden, wat heel leuk was en ik hield het eigenlijk ook heel goed vol. Als het mooi weer is ga ik ook altijd met mama wandelen met Gjalar en 's avonds ga ik altijd wandelen met Gjalar (wat voor weer het ook is haha). Mijn verkoudheid is OVER. Zonder griep, zonder koorts. Daar ben ik heel blij mee en ik ben ook wel een beetje trots op. 

Het is sowieso heerlijk om even geen Maastricht in de planning te hebben. Morgen komt tante Ineke weer langs om detectives te kijken en bij ons te eten. Verder heb ik nog geen idee wat ik ga doen, maar dat komt wel goed. Ik probeer me nog steeds te vermaken met series (iemand nog tips?). 

Oh en Ren: wij maar denken dat we een tattoo nodig hebben om ons te verbinden haha! 

Liefs!