2 oktober 2014

oktober 02, 2014

Gelukkig zijn de plannen van mijn vorige blog gewijzigd. De dag nadat ik terug moest naar het ziekenhuis, kwam de arts vertellen dat ik naar huis mocht tot de operatie! Dit natuurlijk op voorwaarde dat het niet slechter zou gaan en ik geen hoge koorts zou krijgen. Ik was daar echt heel erg blij mee. Eerst durfde ik niet zo goed naar huis maar nu was het echt wat ik het liefst wilde. De chirurg is ook nog langs geweest, maar eigenlijk was het een assistent en hij wist ook eigenlijk alleen de datum (10 oktober). Ik mocht eigenlijk die dag al naar huis, maar de sondevoeding zou pas de dag erna geleverd kunnen worden, dus moest ik nog een nachtje in het ziekenhuis blijven. Maar vrijdag mocht ik lekker naar huis! Mijn verjaardag heb ik zondag dus ook thuis kunnen vieren, dat was heel fijn. Vooral omdat ik er totaal niet meer op gerekend had.

Eigenlijk gaat het best redelijk. Ik ben erg moe, maar dat komt ook door mijn nachtelijke hoestbuien. Gelukkig komt het wel meer los te zitten, dat hoest wat fijner. Maandag ben ik gaan lunchen met Michelle en Joost! Dat was heel gezellig en het was ook fijn om weer een keer in de 'echte' wereld te zijn haha.

Ik heb het wel druk met allerlei afspraken in het ziekenhuis. Dinsdag had ik een afspraak met de chirurg. Ik had eigenlijk verwacht dat het met de chirurg was die me zou gaan opereren, maar dat was niet zo. En degene waarmee ik een afspraak had was ook ziek, dus ik kreeg sowieso iemand anders. Hij ging helemaal uitleggen hoe de operatie zou gaan, wat de complicaties zijn, etc. Ze gaan proberen via een kijkoperatie het stuk long weg te halen, maar ze weten dus niet of dat lukt. Dat hangt van veel dingen af. Na de operatie ga ik naar de Medium Care of Intensive Care, dat wordt besloten tijdens de operatie. Ik word wakker met veel slangen, want ik heb verschillende infusen en een drain voor de plek waar de long zat. Daar moet lucht en wondvocht uit weg kunnen. Dat is eigenlijk een soort slang, die er als het goed is na een aantal dagen weer uit mag. Oh en ik krijg natuurlijk een katheter. Als alles dan goed gaat ga ik naar de longafdeling. Hij zei dat de meeste mensen na een week naar huis gaan, maar wist niet hoe dat bij mij zat. Hij begon het gesprek trouwens zo: "Je linkerlong bestaat uit twee delen, in het bovenste deel is een ontsteking gezien bij een onderzoek". Dus ik zei: "Ja, aspergillose." Toen zei hij: "Oooooh, gewoon moeilijke woorden gebruiken dus?" Ik krijg ook een soort draadje in mijn rug voor pijnstilling. Daardoor wordt als het goed is het gebied van de operatiewond plaatselijk verdoofd, dus dat is natuurlijk wel veel fijner dan helemaal knock-out zijn van de morfine. Tja, het is mij wel duidelijk wat er gaat gebeuren. Nu ik het zo precies weet vind ik het wel heel spannend worden. Het is maar goed dat ik gewoon mag slapen.

Vandaag had ik eerst een echo van mijn arm. De arts heeft heel mijn hals, oksel en bovenarm gehad, maar hij kon GEEN TROMBOSE VINDEN. Dus dat is echt heel erg fijn!!! Ik moet de kous nog omhouden, maar dat is niet zo erg, lekker warm. Ook moet ik de bloedverdunners nog door blijven spuiten. Die heb ik voor het eerst zelf gespoten! Dat ging prima, dus dat is wel makkelijker, dan ben ik wat minder afhankelijk. Daarna had ik beenmergpunctie. Dat ging eigenlijk prima, het was echt binnen 5 minuten gebeurd! Dat was trouwens ook alweer beenmergpunctie nummer 5. Wel hoorde ik dat mijn Hb nu weer gezakt is naar 6? Ik begrijp dat Hb echt niet. Ik heb nu al lang geen chemo gehad maar toch zakt hij weer zo snel.

Maandag heb ik weer een CT scan van mijn longen, omdat ze vlak voor de operatie nog willen weten hoe het ervoor staat. Dan heb ik dinsdag nog een gesprek met de verpleegkundige-specialist en donderdag word ik opgenomen, vrijdag is de operatie.

Het word wel spannend nu het allemaal dichterbij komt. Ik heb er vertrouwen in, maar soms ook totaal niet. Ik probeer er nog maar niet teveel mee bezig te zijn, hoewel dat niet altijd lukt. Ik hoop gewoon dat ik over twee weken kan zeggen dat ik de longen uit mijn lijf heb gevochten tegen die stomme schimmel ;).

En dan heb ik nog wat leuke fotootjes van mijn verblijf in het ziekenhuis, die niet bij deze blog horen maar dat maakt niet uit.