11 augustus 2014

Ik was iets te voorbarig met mijn 'ik heb geen last van de kuur'. Ik ben een paar dagen best ziek geweest. Een verpleegkundige zei dat het al bijzonder was dat ik dit nog bijna nooit gehad heb. Maandag stonden er ineens een paar blaren in mijn mond en mijn maag en buik waren helemaal van slag (zo netjes mogelijk omschreven). Woensdag kwam papa thuis (wat ik heel fijn vond!!) en ik baalde best wel dat ik zo ziek was. Ik had me de hele tijd goed gevoeld, was actief en droeg 'normale' kleren. Daar was ik best trots op haha. En dan komt pap thuis en lig ik energieloos op de bank. Donderdag voelde ik me al beter en kwamen er veel vriendinnen langs, en dat was fijn. Donderdag had ik ook beenmergpunctie. Dat viel gelukkig heel erg mee, het was ook echt snel gebeurd. Ook nog bloed prikken en doordat mijn PICC lijn er nu uit is mag er weer geprikt worden in die arm, dus hoef ik even niet in mijn handen geprikt te worden. Ze gaan nu ook navragen of ik getest mag worden op VRE, want ik wil eigenlijk ook wel weten of ik het nou heb of niet. Dat is ook voor de verpleging veel makkelijker. 

En ondanks dat ik vorige week en deze week de verjaardagen geskipt heb, heb ik veel leuke dingen gedaan. Zaterdag heb ik een Afrika-diner gehad met Enya en Suus, dat was echt heel leuk! Verder heb ik ook bezoek gehad van Nel, Maart en Moon en kreeg ik deze fantastische yahtzee editie uit Kopenhagen:


Ik heb ook veel dingen gedaan met Renée en Monique en dat is ook heel erg fijn. Ik ben zo blij met zo'n lief zusje en schoonzusje! En Djessy vind ik ook geweldig natuurlijk, ondanks haar stemmingswisselingen haha. 

Eigenlijk gaat het dus best goed. Het enige waar ik echt heel veel moeite mee heb nu is de vermoeidheid. Soms lijkt het echt alsof ik niet op kan staan en kost elke stap me zoveel moeite. Ik ga er wel gewoon tegenin door te fietsen, weg te gaan, etc. Maar als ik naar mijn lichaam zou luisteren zou ik de hele dag op de bank liggen. Maar dat heeft ook geen zin, daar word ik niet minder moe van. Het is gewoon lastig om zo jong te zijn en te merken dat alles zoveel energie kost.




Papa weer thuis, yessss!

Dit is best een korte blog, maar ik heb eigenlijk niet zoveel te vertellen haha. Ik heb even 'vakantie' van het ziekenhuis en dat bevalt eigenlijk best goed. 

Liefs!

Reacties

  1. Wat ben je toch een bijzonder mens...
    Petje af!

    Liefs,
    Leonie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vond je stukje leuk. Je bent zo dapper. Is je kuur toch tegengevallen en voel je je rot en ben je zo moe maar je laat je niet kisten. Wat doe je dat goed! Echt respect hoor voor jou. En weer die leuke grappige foto's. Leuk. Xxx mandy

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Zes jaar later!

9 oktober 2014

EEN JAAR LATER